“Back to Black”: een film met red flags

Wij bekeken onlangs ‘Back To Black’ in Kinepolis Gent. Wie zijn wij? Luna-Qmar en Alexe, twee studenten journalistiek. We zetten onze meest kritische bril op en bekeken het leven van Amy Winehouse op groot scherm. En dit is onze ongevraagde mening.  

Alexe Kinsabil (21)                                                                                    7/10  

De eerste vraag die ik mezelf stelde na het bekijken van de film was: “Hebben de makers haar leven volledig juist voorgesteld?” Er is geen juist antwoord op deze vraag. Uiteraard zijn veel van de dingen die je ziet in de film waargebeurd. Maar, hetgeen waar ik mij vragen bij stel, is bij de geloofwaardigheid van haar persoonlijke relaties.   
Haar band met ex-man Blake Fielder-Civil bijvoorbeeld. De film toont duidelijk dat de twee een zeer toxische relatie hadden. Ze hadden een zeer passionele relatie, maar trokken elkaar in een verslaving. Volgens een recensie in Humo “wordt hij hier vooral afgeschilderd als een sympathieke rebel die Amy liet kennismaken met The Shangri-Las en niet als een man die de gedoemde zangeres meesleurde in de heroïnehel.” Ik kan me wel vinden in deze mening. Ik had zelf heel veel momenten waarop ik dacht ‘O, wat een toffe jongen’, maar dat is dan misschien eerder een persoonlijk probleem van mij dat ik heb met red flags…   
Een andere relatie die me een beetje zorgen baarde is die met Amy’s vader. Mitch Winehouse werkte mee aan de biopic ‘Back To Black’. Dat zorgde ervoor dat hij de bovenhand had. In de film lijkt het alsof hij een zeer goede band had met zijn dochter en alsof hij een goede invloed op haar had. In werkelijkheid profiteerde hij van haar roem. Volgens een artikel in Het Nieuwsblad hield hij haar uit de afkickkliniek (daarom schreef Amy het lied ‘Rehab’) en pushte haar om op toer te gaan terwijl ze leed onder haar drank- en drugsverslaving.  

Wat me eigenlijk het meest stoorde aan de film, was het einde. Ze bouwen heel de film lang op naar Amy’s neergang. Ze verliest zichzelf in drank en drugs, en zoals iedereen wel weet, eindigt dat niet mooi. Amy sterft in 2011. Maar, in de film is daar visueel niets van te zien. Het eindigt met een zwart scherm met een tekst op waarin verteld wordt dat wanneer en aan wat Amy Winehouse is gestorven. Dat kon beter vond ik. Maar dat heeft misschien ook te maken met het feit dat Mitch Winehouse de bovenhand had. Hij wou niet dat  

Is het een volledig geslaagde biopic? Dat valt te betwijfelen. Maar het is alleszins wel een leuke film om te bekijken. De film duurt twee uur, maar het wordt nooit saai. Je wordt helemaal meegtrokken in de fenomenale muziek van Amy Winehouse. Mede dankzij hoofdrolspeelster Marisa Abela. Je hebt me helemaal betoverd!   

Luna-Qmar Van den Bossche (21)                     7.5/10 

“Back to Black”, met Marisa Abela in de hoofdrol, biedt een ontroerende kijk op het leven van Amy Winehouse. Als 27-jarige actrice weet Abela op indrukwekkende wijze de complexiteit en intensiteit van Winehouse’s leven te vatten. “Amy leerde me onbevreesd zijn. Ze was iemand die intens voelde en dat hoor je in haar muziek.” zei Abela in een interview met Grazia. Haar beste vriend Tyler James zei dat Amy woedend zou zijn als ze de biopic zelf zou zien. “Amy had veel beter verdiend. Ze was een superster.” vertelt James in een interview met de Britse tabloid “The Sun”.  

Voor mij neemt de film “Back to Black” je mee op een emotionele reis met veel ups en downs. Op het einde lieten regisseuse Sam Taylor-Wood mij op mijn honger zitten. Ze lijkt terhoudend te zijn geweest in het portretteren van Winehouse’s volledige verhaal, met name haar tragische einde. Ik had niet het gevoel dat ze haar leven helemaal verteld hebben. Het is belangrijk om te erkennen dat Amy Winehouse veel meer was dan alleen haar muziek. Ze had een complexe persoonlijkheid met een turbulent leven en dit komt zeker tot uiting in de film.  

Ik stel me toch wel vragen over hoe ze de twee belangrijkste mannen uit Amy’s leven heeft verteld. Ze maakte de keuze om ex-man Black Fielder-Civil en de vader van Amy Winehouse Mitch Winehouse niet als slechte mensen weer te geven. In de film leek het wel alsof de Amy en Mitch een mooie en bijna perfecte vader-dochterband hadden. In werkelijkheid was dat veel gecompliceerder. Mitch werd verblind door de roem van zijn dochter. Hij liet haar zelfs op tournee gaan, hoewel het duidelijk was dat ze beter af was geweest in een afkickkliniek. Ex-man Black Fielder-Civil wordt afgebeeld als een toxische man, maar ook wel de man waarvan Amy zielsveel hield. De man waar ze muziek over schreef. Het is een dubbele boodschap, moet hij geprezen worden voor zijn invloed op Winehouse’s muziek?  

Na het bekijken van de film vroeg ik me af of hoofdrolspeelster Marisa Abela werkelijk de liedjes zelf had gezongen. Tot mijn verbazing en bewondering ontdekte ik dat ze dat inderdaad deed. Het is zeker een compliment waar dat haar vertolking zo overtuigend is dat je nauwelijks onderscheid kunt maken tussen haar stem en die van de echte Amy Winehouse. Zal Marisa Abela de nieuwe Winehouse worden? Haar talent is alleszins door deze film ontdekt. Laten we hopen dat in tegenstelling tot Winehouse de 27-jarige actrice een lang en gezond leven voor zich heeft.  

“Back to Black” is een geslaagde film, maar blijft steken in het volledig vertellen van Winehouse’s verhaal. Er is ruimte voor meer diepgang en nuance in Amy’s leven.